به گزارش شهرآرانیوز، بازدید سرزدهای برای شنیدن دردهای دارویی؛ دردهای مردم برای نبود دارو و شیرخشک، وضعیت دارو و داروخانهها در شرایط هشدار است. چندین بار در صفحه صدای مردم روزنامه شهرآرا روایتگر گلایههای مردمی از نبود شیرخشک و دارو بودیم و حالا با جانشین معاون دادستان به داروخانههای شهر سر میزنیم. مُسکن وعدههای داده شده به مردم و متولیان داروخانهها برای بهبود وضعیت شیرخشک و دارو اثر نکرده است.
مردم بی واسطه گلایه هایشان را درباره نبود شیرخشک و برخی اقلام دارویی به جانشین معاون دادستان استان مطرح میکنند. داروخانهها نیز از دردهای اقتصاد معیوب دارو میگویند؛ از طلبهای چندمیلیاردی چهارماهه شان از بیمهها و اینکه سررسید چکهای رسیده خواب وخوراک را از آنان گرفته است. این روایت سرزده نیمروزی و ناگهانی ما از داروخانههای میدان بیمارستان امام رضا (ع) با قاضی امید ابراهیم زاده، جانشین معاون دادستان مرکز استان در پیگیری حقوق عامه و پیشگیری از وقوع جرم است.
مردی سراسیمه وارد داروخانه میشود. دنبال شیرخشک است و رو به یکی از کارکنان داروخانه میگوید: خانم شیرخشک آپتامیل۳ دارید؟ پاسخی که میشنود، گویا برایش تکراری است: نه نداریم.
متوجه گپ وگفتهای مدیران داروخانه با قاضی ابراهیم زاده میشود و نزدیک میآید: شما مسئول هستید؟ شما را به قرآن فکری برای شیرخشک کنید. از صبح هر داروخانهای که رفتم، گفتند ندارند. معلوم نیست داروخانهها احتکار کرده اند؟!
دکتر مهرافشان، نماینده معاونت غذاوداروی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، به نگرانی این مرد پاسخ میدهد: نه، احتکار نکرده اند. همین الان قفسههای داروخانه را دیدم و هیچ شیرخشکی ندارند. برادرم، شماره ات را بده تا در گروه داروخانه داران بگذارم. هرطور شده تا شب برای شما چند قوطی شیرخشک پیدا میکنم.
چند دقیقه میگذرد و درنهایت یکی از داروخانه داران در گروه مجازی اعلام میکند که شیرخشک آپتامیل۳ دارد. خبر این موجودی همراه نشانی داروخانه به این شهروند مشهدی داده میشود تا غذای نوزادش برای چند روزی تأمین باشد.
مهرافشان در ادامه خطاب قاضی ابراهیم زاده میگوید: این روزها و باتوجه به وضعیت دارویی، بخشی از کار ما این است که با هم در تبادل باشیم تا بتوانیم گرهی از مشکلات مردم باز کنیم. او همچنین خواستار آن است که مجموعه قضایی به موضوع شیرخشک و کمبودهایی که وجود دارد، وارد شود تا موضوع کمبودها به صورت ریشهای و پایهای بررسی شود.
مسئول فنی داروخانه بازدیدشده نیز در ادامه خطاب به قاضی ابراهیم زاده این جملات را اضافه میکند: این نوع شیرخشک که این شهروند دنبالش بود، از نوع شیرخشکهای معمولی است که برای تغذیه نوزادان استفاده میشود. قبلا داخل داروخانه کارتن کارتن داشتیم، اما الان میبینید یک قوطی هم نداریم. بچه خود من از همین آپتامیل ۳ میخورد. دو روز قبل خودم به چند داروخانه زنگ زدم تا یک قوطی برای بچه ام پیدا کنم.
هنوز صحبتها درباره شیرخشک تمام نشده است که مردی وارد داروخانه میشود. تمام جغرافیای چهره اش پر از استرس است. به محض ورودش سراغ محل پذیرش نسخه میرود و سؤالی با تردید بیان میکند: خانم همه داروهای این نسخه را دارید؟
مسئول پذیرش داروخانه با نگاهی به نسخه این طور میگوید: نه آقا، دو قلمش را نداریم.
مرد با همان استرس از مسئول پذیرش داروخانه میخواهد که نشانی داروخانهای را بدهد که همه این داروها را دارد. هنوز پاسخی دریافت نکرده است که دوباره دکتر مهرافشان، نماینده معاونت غذاوداروی دانشگاه علوم پزشکی، از این مرد نیز میخواهد نزدیک بیاید: کدام داروها را پیدا نکردی؟ به ۱۹۰ زنگ زدی؟
مرد مراجعه کننده پاسخش از این قرار است: چندبار زنگ زدم. جواب درست وحسابی نمیدهند. مجبور شدم خودم از صبح از این داروخانه به آن داروخانه بروم. در داروخانه بیمارستان امام رضا (ع) گفتند همه این داروها را به جز سولفاسالازین دارند. داروی اصلی من همین سولفاسالازین است. داروخانه گفت اگر نسخه را بدون سولفاسالازین بدهد، دیگر نمیتوانم از جایی دیگر این یک قلم دارو را بخرم. یا نباید بخرم یا باید همه را باهم بخرم.
مهرافشان نسخه و داروهایی را که پزشک برای این بیمار تجویز کرده است، با تماس با چند داروخانه در میان میگذارد. بعد از چند تماس پی درپی درنهایت یکی از داروخانهها اعلام میکند که همه اقلام دارویی را دارد. نشانی داروخانه را به بیمار میدهد تا خودش را به آنجا برساند.
وی به کمبودهای دارویی اشاره میکند و میگوید: اکنون در برخی داروها کمبود داریم که جزو داروهای خاص نیستند، مثل همین داروی سولفاسالازین. همچنین، آمپولی مثل آمپول میتل پردینزولون یا قطرههای چشمی هم موجود نیست.
دور میدان بیمارستان امام رضا (ع) شلوغی خاص خودش را دارد. هرکس دردی دارد. تعدادی از افراد با عکس رادیولوژی و سونوگرافی در پی رساندن خودشان به پزشکان اطراف میدان بیمارستان هستند. قاضی ابراهیم زاده سراغ مسئول فنی داروخانه دیگری میرود. نکتهای که در ابتدا به آن اشاره میکند، درباره لباس مسئول فنی داروخانه است. او میگوید: مسئول فنی داروخانه باید با لباس سفید و اتیکت نام و نام خانوادگی در داروخانه حاضر باشد.
مسئول فنی داروخانه این نکته را میپذیرد و در توضیحاتی بیان میکند: حضورش در داروخانه هم زمان با ورود جانشین معاون دادستان استان بوده و فرصت تعویض لباس نداشته است.
جانشین معاون دادستان همراه با سیدعلی جعفری نژاد، رئیس انجمن داروسازان خراسان رضوی، از وضعیت داروخانه و داروهایی که در قفسهها چیده شده است، بازدید میکند.
همان طور که قاضی ابراهیم زاده در حال بازدید از قفسههای داروخانه است، درباره شرایط عرضه داروهای مخدر میپرسد. جعفری نژاد، رئیس انجمن داروسازان استان، دراین باره این طور توضیح میدهد: داروهای مخدر به داروخانهها داده نمیشود و به صورت متمرکز از طریق معاونت غذاوداروی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در اختیار کلینیکها قرار میگیرد. دراین میان، متأسفانه گاهی شاهد بوده ایم که داروهای این چنینی از عطاریها سر درمی آورد. بارها این موضوع مورد نقد قرار گرفته است تا داروهای مخدر در اختیار داروخانهها قرار بگیرد و بتوانیم عرضه آن را با دقت بیشتری بررسی کنیم.
او حرفهایی درباره بیمهها و طرح دارویار دارد: با آمدن نسخ الکترونیک بیمه ها، هزینههای بسیاری از چاپ دفترچه بیمه و پرسنلی که این دفترچهها را از مردم دریافت میکردند، حذف شد؛ اما این بار روی دوش داروخانهها افتاد.
جعفری نژاد اجرای طرح دارویار و نسخه الکترونیک را بسیار خوب میداند، به شرط آنکه همه پای کار باشند. او میگوید: برخی پزشکان هنوز حاضر نیستند که به صورت الکترونیک نسخه بنویسند و این کار را به دوش داروخانه میاندازند. بعد از اجرای طرح نسخه الکترونیک، هر داروخانه روزانه یک پرسنل و داروخانه شبانه روزی سه نیرو به پرسنلش اضافه کرد تا بتواند بررسی نسخ، بررسی اصالت دارو با سامانه تی تک، واردکردن دارو و چاپ نسخه داروخانه را انجام دهد. کاش داروخانهها و مشکلاتی را که با آن درگیر شدند، یک بار میدیدند. بیمار کدملی میدهد و بعد مشخص میشود دکتر دارو را ثبت نکرده است. اینجاست که فریاد و گلایه بیمار بر سر داروخانه هاست که این چه وضعی است؟!
شهلا محمدی مسئول یکی از داروخانههای دور میدان امام رضا (ع) است. سیدعلی جعفری نژاد برای توضیحاتی به تلاشهای این مسئول داروخانه برای تأمین داروهای بیماران خاص و سرطانی اشاره میکند. او در تکمیل گفته هایش این طور بیان میکند که با وجود همه سختیها و گرانیهایی که داروهای بیماران خاص دارند، خانم دکتر برای تأمین داروی این بیماران تلاش زیادی میکند.
توضیحات این مسئول داروخانه درباره اوضاع دارو از این قرار است: داروهایی که ما درحال عرضه داریم، هرکدام از آنها بیش از چندین میلیون تومان قیمت دارد. فقط یک قلم داروی شیمی درمانی، ۳۰ میلیون تومان قیمت دارد.
اما دردی که این مسئول داروخانه به آن اشاره میکند، دردی است که به گفته او در آینده گریبان بیماران را خواهد گرفت. حرف هایش بدهی بیمهها به داروخانه داران است. او برای کامل کردن توضیحات این طور میگوید: بیمه تأمین اجتماعی چهار ماه است که سهمش برای داروهای فروخته شده را نداده است. همین الان که با شما صحبت میکنم، بنده ۵ میلیارد تومان از بیمه تأمین اجتماعی طلب دارم. شرکتهای پخش دارو وقتی دارو میآورند، چک از داروخانه دار میگیرند. چکها قبلا چندماهه بود، اما اکنون یا نقدی میفروشند یا چک یک ماهه میگیرند.
او در ادامه به سود داروهای خاص اشاره میکند و میگوید: داروخانههای دیگر میتوانند مکمل و آزاد فروش داشته باشند و از این محل اقتصاد داروخانه خود را بچرخانند، اما برای داروخانههای خاص این موضوع وجود ندارد. به صورت کلی سود فروش داروهای خاص ۳ تا ۵ درصد است. علاوه بر آن، برای رفاه حال بیماران سعی کردیم بیمه تکمیلیها را نیز زیر پوشش قرار دهیم. همین الان نسخهای داریم که برای داروهای متابولیک ۶۰ میلیون تومان هزینه آن شده است، اما پرداختی بیمار باتوجه به طرح دارویار و بیمه تکمیلی ۵ هزار تومان شد. به عبارت دیگر، با طرح دارو یار بخش عمده هزینه دارو، حدود ۹۷ درصد را باید بیمهها پرداخت کنند، اما بیمهها در پرداختیها عقب هستند.
این مسئول داروخانه در ادامه بیان میکند: به خاطر مردم هرچه داشته ام را برای خرید دارو دادم تا داروی موردنیاز را در داروخانه داشته باشم. درد اینجاست که شرکتهای پخش با دستگاه پوز وارد میشوند و همان جا تقاضا میکنند که داروخانهها نقدی بخرند، اما واقعا پولی ندارم که دارو بخرم. بیمه تکمیلیها نیز پرداختی هایشان عقب است. همین الان آتیه سازان، حافظ، ایران، جانبازان و... همه از لحاظ پرداختی عقب هستند. برخی از این بیمههای تکمیلی از بهمن ماه پرداخت نداشته اند. سررسید چکهای من به شرکتهای پخش دارو رسیده است و نمیدانم چطور دیگر دارو بخرم.